Filmy płacz, kobiece włosy łonowe

Opowieść o ewolucji Belli Baxter, młodej kobiety przywróconej do życia przez genialnego i niekonwencjonalnego naukowca, doktora Godwina Baxtera. Pod opieką Baxtera Bella jest chętna do nauki. Jednak głodna przygód, których jej brakuje, Bella ucieka z Duncanem Wedderburnem, przebiegłym i rozpustnym prawnikiem, w burzliwą podróż przez kontynenty. Wolna od uprzedzeń swoich czasów, Bella staje się niezłomna w swoim celu, jakim jest opowiadanie się za równością i wyzwoleniem.

Oracio (Bruno Podalydès), nowicjusz w świecie nieruchomości, któremu towarzyszy stażysta Jim (Victor Lefebvre) i koleżanka Catherine (Karin Viard), niedawno owdowiała z trudnościami w odzyskaniu sił, są agentami nieruchomości, którzy chcą tylko jednego: wywołania efektu „Wow!” z ich klientami. W tym celu mają do zaoferowania dwie nieruchomości. Pierwsza to duży mieszczański dom w Louveciennes, z charakterem, ale po remoncie, nadal zamieszkiwany przez właścicieli, w tym męża niechętnego sprzedaży. Drugi to nowe mieszkanie w tak zwanym "złotym trójkącie" Bougival. Wszystko jest gotowe, ale parada potencjalnych nabywców, ich uczucia, zauroczenia i rozczarowania wystawi ten tandem agentów na próbę.

Robotnik budowlany wykorzystuje swój urok i brawurę, aby zdobyć wystarczającą ilość środków finansowych na zbudowanie wymarzonego projektu.

Pierwsza część monumentalnego dzieła Ilji Chrżanowskiego jest wprowadzeniem w skonstruowany z niebywałym rozmachem świat DAU. Wstrząsająca, transowa, chwytająca bohaterów i widzów w pułapki długich ujęć Natasza opowiada o samotnej kierowniczce kantyny w zamkniętym mieście-instytucie. Rzecz rozgrywa się w przeciągu kilku dni w 1952 roku, a Chrżanowski czyni nas świadkami dramatycznego uwikłania tytułowej bohaterki. Kamera (kręcono na taśmie 35 mm!) jest jak szpicel niespuszczający oka z Nataszy, kiedy ta wydaje obiady, flirtuje, prowadzi pijackie rozmowy, uprawia seks czy też pijana szarpie się z młodą pomocnicą. Nieświadoma, że jej banalne marzenia o miłości i drobne oszustwa w pracy stanowią pożywkę dla bezwzględnej totalitarnej władzy. DAU odsłania skrupulatnie jej mechanizmy. Na potrzeby filmu na terenie nieczynnego kompleksu wodnego w Charkowie zostało wybudowane miasto-instytut, w którym twórcy zamknęli na wiele miesięcy ochotników: naturszczyków i aktorów. Całość zaś rozrosła się w radykalny, kontrowersyjny eksperyment z pogranicza kina, sztuk wizualnych, psychodramy i nauk społecznych.