Filmy evita, argentyna

Buenos Aires, rok 1952. Właściciel kina (Gabriel Kraisman) przerywa seans banalnego, argentyńskiego melodramatu, by ogłosić smutną nowinę: Eva Peron (Madonna) - żona prezydenta Argentyny i duchowa przywódczyni argentyńskiego narodu - nie żyje. Zapłakana publiczność wsłuchuje się w słowa Che (Antonio Banderas (I)), który snuje opowieść o życiu Evity. Mała argentyńska miejscowość, rok 1926. Siedmioletnia Eva Duarte (María Luján Hidalgo), przyszła pani Peron, jako urodzona z nieprawego łoża nie może uczestniczyć w pogrzebie swego ojca. Bardzo to przeżywa, ale w końcu przedziera się przez kordon i całuje zmarłego na pożegnanie...

W 1947 roku generał Franco zaprasza Juana Perona do Hiszpanii. Ten w zastępstwie wysyła swą młodą żonę Evę. Film opowiada o tym, jak w wieku 28 lat i bez żadnego doświadczenia w dyplomacji Eva Duarte de Perón rozpoczyna Tęczową Podróż po Europie, będącą jej debiutem na arenie międzynarodowej. Przybywa do szarej, powojennej Hiszpanii, w której panuje głód i bieda, gdzie zostaje przyjęta niczym czarodziejka, która magiczną różdżką zamieni ruiny w chleb. Eva uwiedzie Hiszpanów, wzbudzi wściekłość generała Franco i jego żony Carmen Polo, papież odmówi jej audiencji, a ona sama nieświadomie posłuży jako przykrywka dla nazistów uciekających do Argentyny. Przyjechała do Hiszpanii jako Eva, ale wróci do kraju jako nowa osoba - Evita.

Rok 1952. Eva Perón zmarła w wieku 33 lat. Jest to postać polityczna najbardziej kochana i najbardziej znienawidzona w Argentynie. Argentyna w okresie konfliktów społecznych i krwawych dyktatur, wojowniczych rewolucjonistów. Dyktatorzy chcą zniszczyć nawet pamięć o Evicie. Jej ciało staje się wyzwaniem sił walki na 25 lat. Podczas tego ćwierćwiecza, Evita miała większą moc niż jakakolwiek osobowość w swoim życiu.